Afspraken zijn er om nagekomen te worden, heet het gezegde
In de praktijk blijkt dat toch wel een lastige opgave te zijn. Vorig voorjaar heeft één van onze dorpsgenoten voorgesteld een watertappunt op het Dorpsplein te maken. Ons Dorpsplein is voor velen het vertrek- en eindpunt van fiets- en wandeltochten. Hoe mooi zou het zijn om op het Dorpsplein de waterbus te kunnen vullen, een slokje te drinken of het bezwete gezicht even te kunnen afspoelen. De Dorpsraad omarmde dit voorstel direct en stelde het voor aan de gemeente. Die was enthousiast en ook de gemeenteraad pakte het op en trok het voorstel door naar andere daarvoor geschikte plekken in Enschede. Er was zelfs budget. Niets zat een snelle uitvoering in de weg. Leek het. Maar aan het drinkwaternetwerk mag in ons gebied alleen door Vitens wijzigingen en vernieuwingen worden uitgevoerd. Dat is heel begrijpelijk. Derden zouden sabotage kunnen plegen en je moet er niet aan denken wat dat zou kunnen betekenen voor ons drinkwater. Vitens heeft dus het monopolie en kan goed worden gecontroleerd. Heel veilig dus. Goed geregeld Nederland. So far, so good. Maar, er is altijd een maar. Als die monopoliehouder het niet meer aankan, teveel werk heeft en te weinig mensen, kunnen ze de afspraken niet meer nakomen. Zo ook hier. De gemeente wilde vorig jaar voor de zomervakantie en voordat de warmte begon, het tappunt op het dorpsplein graag in bedrijf hebben. “Dat gaat helaas niet lukken”, zeiden de mensen van Vitens. “Dat wordt pas volgend jaar” OK, dan wachten we een jaar. Nu dus, het is lente, we vragen de gemeente, wanneer de kraan geplaatst wordt. Antwoord van de gemeente: “We hebben het nagevraagd bij Vitens maar ook dit jaar gaat het niet meer lukken. Andere urgentere werkzaamheden gaan voor.” Na zo’n antwoord denk ik dan bij mezelf, hoe is het ons gelukt in ons steenrijke land, dat het een overheid zelfs in twee jaar niet lukt een waterkraan te plaatsen. Wat hebben we allemaal kapot georganiseerd in dit land? We zitten opgezadeld met enorme systeemfouten, waardoor het de overheid niet meer lukt relatief eenvoudige zaken uit te voeren. Natuurlijk weet ik ook wel dat die kraan geen halszaak is. We doen het al honderd jaar zonder kraan op het dorpsplein. Daar gaat het niet om. Wat mij beangstigt is het feit dat de overheid zo’n piepklein probleem niet binnen een normale termijn weet op te lossen. Dus misschien krijgen we in 2025 een waterkraan. Niets is meer zeker.
Een nieuw Dorpsraadlid
“Ik mag mij voorstellen als nieuw lid van de Dorpsraad. Mijn naam is Wendy Vije maar misschien kennen ze mij hier in Lonneker beter als Wendy Levink. En dan krijg je altijd de vraag: “Van welke Levink ben je dan?” Nou… van Wegman.
Ik woon mijn leven lang al aan de Oldenzaalsestraat. Eerst op de boerderij ’n Ruuterkaamp en nu wat verderop met mijn man Ruud, en onze twee jongens, Dex van 9 en Hidde van 6 jaar.
Toen ik werd gevraagd of het mij wat leek om mij aan te sluiten bij de Dorpsraad heb ik niet lang hoeven denken. Mij inzetten voor het dorp vind ik erg leuk en heb ik eigenlijk ook altijd gedaan. Ik ben begonnen met een bijbaantje in de plaatselijke supermarkt. Heb daarna lange tijd in de cafetaria gewerkt en heb tien jaar lang les geven bij de G.V.V.L. Daar help ik nog steeds graag mee met verschillende activiteiten.
Mijn vrije tijd besteed ik graag aan gezellig samen zijn met familie en vrienden en op zaterdag ben ik altijd langs de lijn te vinden bij LSV om te kijken naar het voetbal van de jongens.
Ik heb vroeger eigenlijk nooit getwijfeld aan wat ik wilde worden. Ik wilde voor de klas. Dit doe ik nu al zo’n 16 jaar en de laatste jaren werk ik met veel plezier op De Troubadour in Glanerbrug, in groep 7. Dit maakt het ook dat ik het erg leuk vind dat ik mede de Jeugddorpsraad mag gaan begeleiden.
Tot slot... ik heb veel zin om te starten in de Dorpsraad en hopelijk kan ik zo iets moois betekenen voor het dorp.
Groeten, Wendy Vije"
De Huiskamer van Lonneker
De loop begint er aardig in te komen. Mensen weten het hoe langer hoe beter te vinden. Vooral de vrijdag begint populair te worden. We kregen deze week een verheugend bericht van de gemeente. De gemeente heeft besloten dat de koffie en thee tijdens de huiskameruren wordt betaald door de gemeente. Daar zijn we heel blij mee. Dat scheelt een hoop gedoe met losse eurootjes.
Leu, goodgoan en let ’n betje op mekaar.
Matthie Kroezen
Dorpsraad Lonneker
nota bene: Hennie Talens schrijft op Facebook dat hij verwacht dat de Rabo nog eerder een geldkraan in Lonneker installeert dan Vitens een watertappunt.
In de praktijk blijkt dat toch wel een lastige opgave te zijn. Vorig voorjaar heeft één van onze dorpsgenoten voorgesteld een watertappunt op het Dorpsplein te maken. Ons Dorpsplein is voor velen het vertrek- en eindpunt van fiets- en wandeltochten. Hoe mooi zou het zijn om op het Dorpsplein de waterbus te kunnen vullen, een slokje te drinken of het bezwete gezicht even te kunnen afspoelen. De Dorpsraad omarmde dit voorstel direct en stelde het voor aan de gemeente. Die was enthousiast en ook de gemeenteraad pakte het op en trok het voorstel door naar andere daarvoor geschikte plekken in Enschede. Er was zelfs budget. Niets zat een snelle uitvoering in de weg. Leek het. Maar aan het drinkwaternetwerk mag in ons gebied alleen door Vitens wijzigingen en vernieuwingen worden uitgevoerd. Dat is heel begrijpelijk. Derden zouden sabotage kunnen plegen en je moet er niet aan denken wat dat zou kunnen betekenen voor ons drinkwater. Vitens heeft dus het monopolie en kan goed worden gecontroleerd. Heel veilig dus. Goed geregeld Nederland. So far, so good. Maar, er is altijd een maar. Als die monopoliehouder het niet meer aankan, teveel werk heeft en te weinig mensen, kunnen ze de afspraken niet meer nakomen. Zo ook hier. De gemeente wilde vorig jaar voor de zomervakantie en voordat de warmte begon, het tappunt op het dorpsplein graag in bedrijf hebben. “Dat gaat helaas niet lukken”, zeiden de mensen van Vitens. “Dat wordt pas volgend jaar” OK, dan wachten we een jaar. Nu dus, het is lente, we vragen de gemeente, wanneer de kraan geplaatst wordt. Antwoord van de gemeente: “We hebben het nagevraagd bij Vitens maar ook dit jaar gaat het niet meer lukken. Andere urgentere werkzaamheden gaan voor.” Na zo’n antwoord denk ik dan bij mezelf, hoe is het ons gelukt in ons steenrijke land, dat het een overheid zelfs in twee jaar niet lukt een waterkraan te plaatsen. Wat hebben we allemaal kapot georganiseerd in dit land? We zitten opgezadeld met enorme systeemfouten, waardoor het de overheid niet meer lukt relatief eenvoudige zaken uit te voeren. Natuurlijk weet ik ook wel dat die kraan geen halszaak is. We doen het al honderd jaar zonder kraan op het dorpsplein. Daar gaat het niet om. Wat mij beangstigt is het feit dat de overheid zo’n piepklein probleem niet binnen een normale termijn weet op te lossen. Dus misschien krijgen we in 2025 een waterkraan. Niets is meer zeker.
Een nieuw Dorpsraadlid
“Ik mag mij voorstellen als nieuw lid van de Dorpsraad. Mijn naam is Wendy Vije maar misschien kennen ze mij hier in Lonneker beter als Wendy Levink. En dan krijg je altijd de vraag: “Van welke Levink ben je dan?” Nou… van Wegman.
Ik woon mijn leven lang al aan de Oldenzaalsestraat. Eerst op de boerderij ’n Ruuterkaamp en nu wat verderop met mijn man Ruud, en onze twee jongens, Dex van 9 en Hidde van 6 jaar.
Toen ik werd gevraagd of het mij wat leek om mij aan te sluiten bij de Dorpsraad heb ik niet lang hoeven denken. Mij inzetten voor het dorp vind ik erg leuk en heb ik eigenlijk ook altijd gedaan. Ik ben begonnen met een bijbaantje in de plaatselijke supermarkt. Heb daarna lange tijd in de cafetaria gewerkt en heb tien jaar lang les geven bij de G.V.V.L. Daar help ik nog steeds graag mee met verschillende activiteiten.
Mijn vrije tijd besteed ik graag aan gezellig samen zijn met familie en vrienden en op zaterdag ben ik altijd langs de lijn te vinden bij LSV om te kijken naar het voetbal van de jongens.
Ik heb vroeger eigenlijk nooit getwijfeld aan wat ik wilde worden. Ik wilde voor de klas. Dit doe ik nu al zo’n 16 jaar en de laatste jaren werk ik met veel plezier op De Troubadour in Glanerbrug, in groep 7. Dit maakt het ook dat ik het erg leuk vind dat ik mede de Jeugddorpsraad mag gaan begeleiden.
Tot slot... ik heb veel zin om te starten in de Dorpsraad en hopelijk kan ik zo iets moois betekenen voor het dorp.
Groeten, Wendy Vije"
De Huiskamer van Lonneker
De loop begint er aardig in te komen. Mensen weten het hoe langer hoe beter te vinden. Vooral de vrijdag begint populair te worden. We kregen deze week een verheugend bericht van de gemeente. De gemeente heeft besloten dat de koffie en thee tijdens de huiskameruren wordt betaald door de gemeente. Daar zijn we heel blij mee. Dat scheelt een hoop gedoe met losse eurootjes.
Leu, goodgoan en let ’n betje op mekaar.
Matthie Kroezen
Dorpsraad Lonneker
nota bene: Hennie Talens schrijft op Facebook dat hij verwacht dat de Rabo nog eerder een geldkraan in Lonneker installeert dan Vitens een watertappunt.
Share our website